ωφέλειες βιομηχανικής ανάπτυξης
Είναι μία ιστορία συχνά για γέλια και για κλάματα και επί το ακριβέστερον, είναι «Η περιπέτεια της νοσοκομειακής διοίκησης» όπως αναφέρουν τα στελέχη της ΕΕΜΥΥ (της Ελληνικής ΕταιρείαςManagement υπηρεσιών υγείας).
ωφέλειες βιομηχανικής ανάπτυξης
email ηοτμαιλ
Πολλές από αυτές τις τραγελαφικές αλλά και πονεμένες ιστορίες για το ΕΣΥ, ακούστηκαν την περασμένη εβδομάδα, στη διάρκεια του 20ο συνέδριου της ΕΕΜΥ, ένα επετειακό και ουσιαστικό ταυτόχρονα συνέδριο. Στη διάρκεια του συνεδρίου μάλιστα, απονεμήθηκαν βραβεία και Εύφημη Μνεία σε μία σειρά από διακριθείσες εργασίες. Τις απονομές πραγματοποίησε ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Οδυσσέας Ζώρας.
Με αφορμή το επετειακό συνέδριο, το CNN GRRECE, συνομίλησε με τον πρόεδρο της ΕΕΜΥΥ κ. Γιώργο Στάθη για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο ΕΣΥ, για τα λάθη και τις παραλείψεις των διοικητών αλλά και για το πώς ονειρεύεται η Ένωση τον πραγματικό ρόλο των managers υγείας.
Κατ’ αρχάς, το μεγάλο πρόβλημα των διοικητών και των νοσοκομείων του ΕΣΥ σήμερα, είναι η αυτοδιοίκησή τους και η κομματική τους ταυτότητα, τονίζει ο κ. Στάθης και προσθέτει: «τα νοσηλευτήρια δεν είναι αυτοδιοικούμενα και σε μεγάλο βαθμό, είναι κρατικά χωρίς αυτονομία. Ένα επίσης πολύ σοβαρό ζήτημα είναι ότι οι διοικητές δεν προσπαθούν να έχουν δικούς τους πόρους. Για παράδειγμα θα ήταν ιδανικό εάν όλα τα νοσοκομεία του ΕΣΥ, διέθεταν εστιατόρια (για να μπορούν να γευματίζουν οι συγγενείς των ασθενών) αλλά και ανθοπωλεία. Και μπορεί αυτό που λέμε να ακούγεται απλό, όμως δεν είναι πιστέψτε με. Και φυσικά το μείζον είναι οι κλινικές μελέτες, οι οποίες μπορούν να δώσουν σημαντική ώθηση όχι μόνο στα οικονομικά ενός νοσοκομείου αλλά και να τονώσουν την ελληνική οικονομία και την αγορά εργασίας και υγείας.
Το μόνο νοσοκομείο στο ΕΣΥ το οποίο είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, είναι το Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης και το οποίο δεν ελέγχεται από το υπουργείο Υγείας. Η ηγεσία του υπουργείου Υγείας ορίζει τρία μέλη στο ΔΣ, τρία στελέχη ορίζει το Ίδρυμα Παπαγεωργίου και άλλο ένα ορίζει το πανεπιστήμιο, καθώς το νοσοκομείο διαθέτει πανεπιστημιακή σχολή».
Αξίζει να σημειωθεί, ότι στη διάρκεια ενός debate διοικητών από διάφορες κυβερνήσεις που υλοποιήθηκε στο συνέδριο, ακούστηκε με έμφαση, ότι από τα νοσοκομεία του ΕΣΥ πέρασαν και καλοί διοικητές και σαβούρα και αναρωτιέται κανείς, ποιος είναι ο ιδανικός manager για ένα δημόσιο νοσηλευτήριο. Ο εν λόγω manager θα πρέπει να έχει για παράδειγμα άλλα προσόντα από τουςmanagers των τραπεζών, ή εταιρειών ενέργειας και τροφίμων;
Ο διοικητής ενός δημόσιου νοσοκομείου, πρέπει να έχει σημαντικό κύρος και έντονη προσωπικότητα, και φυσικά να είναι αυτάρκης, καθώς διοικεί μία μεγάλη γκάμα ανθρώπων από έναν καθηγητή πανεπιστημίου, μέχρι μία καθαρίστρια, τονίζει ο συνομιλητής μας και προσθέτει:
«Επιπλέον τα δημόσια νοσοκομεία θα πρέπει να γίνουν δημόσιες επιχειρήσεις είτε με τη μορφή κρατικής Ανώνυμης Εταιρείας με μία μετοχή που να ανήκει στον εκάστοτε υπουργό, είτε μα τη μορφή ΝΠΙΔ». Οι διοικητές, πρέπει να πάψουν να είναι κομματικά στελέχη επαναλαμβάνει ο κ. Στάθης και στο σημείο αυτό μας καταθέτει μία ενδιαφέρουσα ιστορία από την εποχή που ήταν υπουργός Υγείας ο Αλέκος Παπαδόπουλος (Απρίλιος 2000 έως 13 Ιουνίου 2002) .
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου